คำอธิบายสั้น:
หมายเลข CAS： 126-07-8
สูตรโมเลกุล：C17H17ClO6
น้ำหนักโมเลกุล：352.77
โครงสร้างทางเคมี：
| ข้อมูลพื้นฐาน | |
| ชื่อผลิตภัณฑ์ | กริเซโอฟูลวิน |
| ระดับ | เกรดเภสัชกรรม |
| รูปร่าง | ผงสีขาวถึงเหลืองขาว |
| การทดสอบ | 99% |
| อายุการเก็บรักษา | 2 ปี |
| การบรรจุ | 25กก./กล่อง |
| ลักษณะ | แทบไม่ละลายในน้ำ ละลายได้อย่างอิสระในไดเมทิลฟอร์มาไมด์และในเตตระคลอโรอีเทน ละลายได้เล็กน้อยในเอทานอลปราศจากน้ำและในเมทานอล |
| เงื่อนไข | ปิดภาชนะบรรจุในที่แห้งและมีอากาศถ่ายเทสะดวก |
คำอธิบายทั่วไปของ Griseofulvin
Griseofulvin เป็นยาปฏิชีวนะต้านเชื้อราที่ไม่ใช่โพลีอีนมันสามารถยับยั้งการแบ่งเซลล์ของเชื้อราอย่างรุนแรงและรบกวนการสังเคราะห์ DNA ของเชื้อรานอกจากนี้ยังสามารถจับกับทูบูลินเพื่อป้องกันการแบ่งเซลล์ของเชื้อรามันถูกนำไปใช้ทางการแพทย์ทางคลินิกตั้งแต่ปี 1958 และปัจจุบันมีการใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับการรักษาการติดเชื้อราที่ผิวหนังและชั้น stratum corneum โดยมีฤทธิ์ยับยั้งเชื้อรา Trichophyton rubrum และ Trichophyton Tonsoran เป็นต้น Griseofulvin ไม่เพียงแต่เป็นยาปฏิชีวนะที่ใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับทางคลินิกเท่านั้น การรักษาการติดเชื้อราที่ผิวหนังและหนังกำพร้า แต่ยังใช้ในการเกษตรเพื่อป้องกันและรักษาโรคเชื้อราตัวอย่างเช่น มันมีประสิทธิภาพพิเศษในการรักษาโรคเชื้อราชนิดหนึ่งในแอปเปิ้ล ซึ่งอาจทำให้เกิดการติดเชื้อระหว่างการผสมเกสร
ตัวชี้วัด Griseofulvin
ในทางการแพทย์ผลิตภัณฑ์นี้เหมาะสำหรับการรักษาเกลื้อนต่างๆ รวมถึงเกลื้อน capitis, เกลื้อน barbae, เกลื้อนตามร่างกาย, คันจ๊อค, เกลื้อนที่เท้าและโรคเชื้อราที่เล็บเกลื้อนชนิดต่าง ๆ ที่กล่าวมาเกิดจากเชื้อราหลายชนิด ได้แก่ Trichophyton rubrum, Trichophyton Tonsoran, Trichophyton Mentagrophytes, Fingers Trichophyton เป็นต้น และ Microsporon audouini, Microsporon canis, Microsporon gypseum และ Epidermophyton floccosum เป็นต้น เนื่องจากผลิตภัณฑ์นี้ไม่เหมาะสำหรับการรักษาในกรณีที่ไม่รุนแรง กรณีที่มีการติดเชื้อเฉพาะที่ และกรณีที่สามารถรักษาได้ด้วยยาต้านเชื้อราเฉพาะที่Griseofulvin ไม่มีประสิทธิภาพในการรักษาโรคติดเชื้อราหลายชนิด เช่น Candida, Histoplasma, Actinomyces, Sporothrix species, Blastomyces, Coccidioides, Nocardio และ Cryptococcus รวมถึงการรักษาเกลื้อน
ในด้านการเกษตรผลิตภัณฑ์นี้เปิดตัวครั้งแรกโดย Brian etal (1951) เพื่อควบคุมโรคพืชจากการศึกษาก่อนหน้านี้สามารถใช้สำหรับป้องกันเถาไหม้ของแตงโม, โรคแตกกระจาย, โรคใบไหม้ของแตงโม, โรคแอนแทรคโนส, โรคเน่าของดอกแอปเปิ้ล, โรคเน่าของแอปเปิ้ล, โรคเน่าของแอปเปิ้ล, โรคราน้ำค้างแตงกวา, ราสตรอเบอร์รี่สีเทา, โรคใบไหม้น้ำเต้าห้อย , โรคราแป้งของกุหลาบ, โรคราแป้งเบญจมาศ, ผักกาดหอมเน่า, โรคใบไหม้ของต้นมะเขือเทศ, โรคใบไหม้ดอกทิวลิปและโรคเชื้อราอื่น ๆ
